İslam etiketine sahip kayıtlar gösteriliyor. Tüm kayıtları göster
İslam etiketine sahip kayıtlar gösteriliyor. Tüm kayıtları göster

8 Şubat 2014 Cumartesi

Masonluğun Dereceleri ve Anlamları



  Geleneksel dünya düzenli Masonluğu Büyük Locaları, Çırak, Kalfa ve Üstat olmak üzere Masonluğun üç remzi derecesinde çalışırlar. Üstat derecesi, Masonluğun en üst derecesi olarak kabul görür ve Localar da Üstat derecesinin üzerinde herhangi bir derece ne konuşulur ne de bulunur.

  Genel olarak 33 dereceli bir sistemin çeşitli tarikat ve cemiyetlere bağlı kimseleri aynı localarda çalıştırmak amacı ile Elias Ashmole'nin düşündüğü kabul edilir. Ashmole, bu sistem içinde, insan düşüncesinin çeşitli dereceleriyle ilgili bilgileri bir gelişim içinde anlatmak, uygulamak amacını gütmüştür. Fakat 33 dereceli sistemi Ashmole'den önce Fransız Masonlarının düşündüğü ve Dante'nin, düşüncelerinden yararlanarak hazırladığı da Jean Palou gibi bazı masonluk tarihini inceleyenler tarafından ileri sürülmektedir. Derecenin bulucusu kim olursa olsun, gerçek olan bugün için 33 derecenin geniş ölçüde kabul edilmiş olması ve belirli görüşleri ve öğretilere işaret etmesidir. Yalnız Ashmole'nin önerdiği 33 derecenin gruplandırılması ile şimdiki gruplandırma arasında fark vardır. Ashmole, 33 dereceyi dört gruba ayırmıştır. Birinci grup 1-3.dereceleri içerir. Operatif Masonluğun çırak-kalfa-usta derecelerine gelmektedir,ikinci grup,15 dereceli olacaktır ve geçmişe ait bütün ananeler parça parça açıklanacaktır. Esası Rose-Croixlardan alınmıştır. Üçüncü grup 13 derecelidir ve Templiyer Şövalyelerinin geleneklerini yansıtmaktadır. Sonuncusu dördüncü grup, Simyagerlerden alınmıştır ve bütün derecelerin sentezini belirtmektedir. Ashmole'nin bu ayrımına karşılık, şimdiki 33 derece 7 kısma ayrılmaktadır.

  Türkiye'deki Mason Localarının da kabul ettiği İskoç Ritüeli'ne göre masonluk 33 derece üzerine düzenlenmiş bulunmaktadır. Her derece belirli bir öğretinin temelini oluşturmaktadır ve kendine özgü sembolleri, kutsal kelimeleri, ritüeli ve ikaf töreni vardır.

  Masonlukta 33 derece her zaman kabul edilmiş değildir. Eski Operatif masonlar, yalnız çıraklık ve kalfalık arkadaşlık sınıflarını kabul etmişlerdir. Ustalık ise bir derece olmayıp, yalnızca bir yöneticiliktir. Bu yöneticilik, likayat ve ehliyet esaslarına dayanmıştır. Masonluğun fikri çalışmalar durumunu almasından, Londra Büyük Mahfilinin kuruluşundan sonra da, iki derece kabul edilmiştir. Buna karşılık Ramsay'ın reformcu davranışları ve mükemmel üstatlar mahfili kurmak isteği, dördüncü dereceyi ortaya çıkartmıştır. Bu arada, masonluğun yalnız Hıristiyanlık etkisinde kalmadığını göstermek için, o çağda (XVII. yy.) var olan bütün dini ve fikri temayülleri masonluk içinde temsil ettirme endişesi, birdenbire dereceleri 91'e kadar çıkartmıştır. 1758 yılında, II.Frederick (1712-1786), 33'lüler Süprem Konseyi kurmayı ve İskoç ritinin muntazam bir dereceler sistemine kavuşmasını istedi. Sonunda, 1800 yılında, ilk defa bir 33'ler konseyi Charleston'da kuruldu. Bu konseyden yetki alan masonlar, 1804 yılında Fransa'da, 1805'de İtalya'da, 1813 yılında Kuzey Amerika'da, 1817'de Belçika'da, 1824'te de İrlanda'da, 1829'de İskoçya'da ve 1861'de Türkiye'de, 33'ler konseyi kurmuş ve 33 derece hemen hemen ortak bir derece sistemi olmuştur. Buna rağmen günümüzde, yalnız dört dereceyi uygulayan bazı Alman Ritleri vardır.

  Farklı bir dernek hüviyeti altında ve farklı bir yerde toplantılarını gerçekleştiren, 3. derecesinin üzerindeki dereceler için rit adı verilen Masonik yollar ve öğretiler izlenir. Bu ritlere katılmak veya katılmamak Üstat derecesine sahip Masonların kendi isteklerine kalmış bir seçimdir, zorunlu veya yapılması gereken bir yükümlülük değildir. Bu derecelerin çalışmaları, Masonluğun ilk üç derecesinde verilen öğretilerin gizlerine ve sırlarına daha vakıf olabilmek için yapılan araştırmaların yanı sıra yüksek felsefi ve spiritüel çalışmaları da içinde barındırır.

  Ülkemizde de takip edilen 33 dereceli İskoç Riti dünya üzerinde en fazla üyeye sahip olan ve bu yönüyle en fazla tercih edilen felsefi dereceler ritidir. Onu, özellikle ABD'de geniş bir kesimce benimsenen York Riti takip etmektedir.

Dünya üzerinde var olan çeşitli ritler içerisinde 99 dereceli Memfis-Misraim Riti gibi yoğun bir çalışma gerçekleştirenleri var olduğu gibi, tek dereceden oluşan bazı ritler de vardır.

  Herhangi bir ritte, dördüncü derece ve yukarısına devam edebilmek için Büyük Loca'ya bağlı olarak çalışan düzenli bir Locada Üstat derecesine sahip olmuş olmanın yanı sıra, bu ana Loca ile ilişkilerinin herhangi bir dönemde düzensiz olmaması ve yükümlülüklerinin aksatılmadan yerine getirilmesi gerekir. Kendi Locasında düzensiz ilan edilen bir üyenin, yüksek derecelerdeki üyeliği de otomatik olarak düşer.Ayrıca bu localarda sadece erkekler ve akraba olmayanlar bulunmaktadır.[1]

  En üstünde mason simgesi bulunan İnsan Hakları Beyannamesi Geleneksel dünya düzenli Masonluğu Büyük Locaları, Çırak, Kalfa ve Üstat olmak üzere Masonluğun üç remzi derecesinde çalışırlar. Üstat derecesi, Masonluğun en üst derecesi olarak kabul görür ve Localar da Üstat derecesinin üzerinde herhangi bir derece ne konuşulur ne de bulunur. (Gizili tululan 34. Mason Derecesi de bulunuyor.)

Masonluktaki Dereceler

1. Derece: Çırak.
2. Derece: Kalfa.
3. Derece: Usta.
4. Derece: Ketum Üstat.
5. Derece: Mükemmel Üstat.
6. Derece: Sır Kâtibi.
7. Derece: Nazır
8. Derece: Bina Emîri
9. Derece: Dokuzlar'ın Seçilmiş Üstâdı
10. Derece: Onbeşler'in Seçilmiş Üstâdı
11. Derece: Yüce Seçilmiş Şövalye
12. Derece: Üstat Mimar
13. Derece: Solomon Krallığının Şövalyesi
14. Derece: Yüce üstâd (Kutsal Kubbe Büyük Seçilmişi)
15. Derece: Doğu Şövalyesi (Kılıç Şövalyesi)
16. Derece: Kudüs Prensi
17. Derece: Doğu ve Batı Şövalyesi
18. Derece: Salipverdi şövalyesi (Güllü Haç Şövalyesi)
19. Derece: Büyük Pontif (Yüce İskoçyalı)
20. Derece: Düzenli Locaların Büyük Saygıdeğer Üstâdı
21. Derece: Prusya Şövalyesi
22. Derece: Lübnan Prensi (Kral Baltası)
23. Derece: Sır Sandığı Başkanı
24. Derece: Sır Sandığı Prensi
25. Derece: Tunç Yılan şövalyesi
26. Derece: İskoçyalı Papaz (İnayet Prensi)
27. Derece: Kudüs Tapınağı'nın Hakim Amiri
28. Derece: Güneş Şövalyesi
29. Derece: Saint Ande Büyük İskoçyalısı
30. Derece: Seçilmiş Büyük Kadoş şövalyesi
31. Derece: Büyük Müfettiş Kumandan
32. Derece: Kutsal Sir Yüce Prensi
33. Derece: Hâkim Büyük Genel Müfettiş [3]




Masonluk Derecelerinde Açılan Sırlar

  Masonluk, dünyanın dört bir yanında farklı uygulanır. Dereceleri dâhi farklıdır. Kimisi Katolikliğe, kimisi Protestanlığa, Kimisi ise Yahudiliğe daha yakındır. Fakat hepsi de Yahudi Kabala inancından, Hermetizm'den, Putperestlikten ve Karmatîlik, Haşhaşîlik gibi "kült" Mezheplerden etkilenmişlerdir.

Türkiye'deki Mason Grupları 33 Dereceli İskoç Riti Uygular. Bunun 1-3. dereceleri "çırak", "kalfa", "usta" diye bilinen kısmıdır. Temel kurallar ve idealler öğretilir. "Operatif Masonluk" diye bilinir.

Daha üst derecelere "Felsefî Masonluk" denir. Bunun da 4-14. derecelerinde meşhûr Hiram (usta) felsefesi işlenir. Daha çok Yahudi inançları hâkimdir... Bu devre, "tekemmül" seviyesi olarak bilinir.

15-18. dereceler, bir ara mertebedir. Daha genel bilgiler verilir. Bu dereceler, "şapitr" diye adlandırılır.

18-30. derecelerde ise "üst felsefe" işlenir. Bu devrede sâlik, bütün dinî inançlarından arındırılmaya çalışılır. Bu dereceler, "aropaj" seviyesidir.

31-33. dereceler, öyle her babayiğidin ulaşabildiği mertebeler değildir. İdârî mertebelerdir... Girebilenler, çeşitli kurullarda, yönetim kademelerinde görev alırlar. Buradakiler, artık gerçek (!) "üstât" kabul edilir.[3]




Masonluk Derecelerinde Kalma Süreleri ve Terfî Mekanizması


Masonluğa “tekris edilerek” alınan bir kimse, “Remzî” ve “felsefî” dereceler içinde yükselerek masonluğun en üst seviyesine (33. derece ve “ötesi...”) çıkabilir.

Bahsettiğimiz gibi, yükseliş, ancak bu iki şekil içinde safha safha gerçekleşebilir.

Bunlardan ilkinde (remzi dereceler) yükselme, derece grupları içinde, ikincisindeyse (felsefî dereceler) grup yükselmesi şeklinde gerçekleşir.

"Çırak” olarak masonluğu alınan birisi, sırasıyla “Kalfa”lığa ve sonra da “Usta-Üstad”lığa yükselir ki, buna Operatif-Amelî masonluktan kalma tabirle, “Nafak artırımı” ismi verilir.

Remzî derecelerden felsefî derecelerin 4.'e geçebilmek için, (Tekemmül-gelişim Localarına girebilmek için) adayın en az iki yıldan beri “Usta-Üstad” ve “Mavi Loca”nın faal bir azası olması gerekmektedir.

18. dereceden 19. dereceye; yani "Gül-Haç Şövalyeliğinden “Yüce İskoçyalı” derecesine yükselişte Mason olan kişi, grup değiştirmiş olur.

Bir dereceden bir başka dereceye geçebilmek için belli bir süreyi geçirme ve Locasının toplantılarına (ki, en az yarısıdır) katılmış olmak en lüzumlu şarttır.

Derece yükseltmeleri, o dereceyi ilgilendiren felsefî meseleyi temsîlen ve "İkâf” ismi verilen bir tören-ritüel/ayin ile yapılır.

  "Türkiye Büyük Locası Tüzüğü”nün 102-109. maddelerine göre; “Çırak”lık mevzusunda masonik bilgileri eksiksiz edinmiş ve “Tekris”inden bir-1 sene geçmiş ve Locası’na devamlı gitmiş ve en az on-10 celsesinde hazır bulunmuş Çırak Birader’in “nafakası arttırılır”, “Kalfa”lığa çıkarılır.

2. Dereceye yükseliş: “Kalfa” olmuş Birader, kendi derecesinin bilgilerini öğrenmiş, Çırak’lığından başlayarak on-10 Çırak içtimaiyle, başka Localar dahil en az üç-3 Kalfa toplantısına katılmış ve “Hazine”ye borçsuz ve en az bir-1 senelik bekleme müddetini doldurmuşsa, “Usta-Üstad” derecesine yükseltilir.

Bu "Tüzük"e göre; "Çırak”lıkta en az 1 yıl, “Kalfa” derecesinde, yine en az 1 yıl ve 3. Derece yani “Usta-Üstad”lıkta da en az iki-2 sene geçmeden yükselmek mümkün değildir.

  Bir masonun derece yükseltilmesi, "envârın mütalaası ve Üstad-ı Muhterem’in teklifi” ile olabilir ki, “envar”dan kasıt, (bu 2. dereceye yükselmek içindir.) Loca’daki diğer Biraderlerin, yükseltilecek mason için serdedeceği fikirlerdir.

Müspet karar çıkarsa, mason, kesin karar verilmesi için “İkinci derece hücresi”ne “itilir.”

"Kalfa"lıktan “Üstad”lığa yükseliş de böyle olmakla beraber, kararda Çıraklar bulunamaz.

Karar müsbet çıkarsa, bu sefer de “Orta hücre”ye “itilenir”. Mütaalar görüşülürken, “Kalfa”, Loca’dan çıkarılır.

"Tüzük"e göre; Yüksek Şura-Suprem Konsey tarafından tanınmış bir Rit’e mensup her “Usta-Üstad”, mason. 4. dereceye yükseltilebilir.

1. dereceden 33. dereceye yükselmek için 7-yedi sene gerekmekte olduğu zannedilmektedir.

Bu rakam, kesin değildir elbette; ama aşağı yukarı bu kadar sene içinde 33. dereceye yükselme gerçekleştirilir.

Bunun yanında; “Tüzük”e göre, istenilen şartları havi bir “Çırak”, lüzûmu halinde Loca kararıyla bekleme süreleri kısaltılarak iki (veya daha fazla) derece birden yükseltilebilir.

  Masonlara göre bu istisna, "yurtdışına gidecek veya bir yıldan fazla orada kalacak olanlar” için geçerli ise de, çok tesirli birinin, “tekris” işleminden sonra, bu bekleme sürelerine takılmadan çok daha yüksek derecelere çıktığı bilinmektedir.

Masonik kurallar, "Tüzük"te yazıldığı gibi olabilir belki; ama “şartlar”, bambaşka neticeleri tahakkuk ettirebilir.

  Tıpkı, Türkiye Masonlarının, 5, 6, 7 , 10, 11, 12, 13, 16, 17, 19, 20, 21, 23, 24, 25, 26,ve 28 Derecelerdeki “Sırları” bilemeyip. öğretemedikleri gibi, inandıkları Masonluğun DAHA ÜST TEŞEKKÜL VE ÜSTATLARI, “bizim”(!) masonlara da bunlardaki “sırları” öğretmiyor, derece atlatıyor ve güyâ “Üstâd-ı âzâm” yapıyor olmaları gibi!.. [4]









Bu insanlar, dünyayı mahvetmek için ellerinden geleni yapıyorlar. Deccal ve onun yandaşları hergün daha da güçleniyor. Ve biz müslümanlar onların zulümlerini ve her türlü kötülüklerini, malesef sadece izliyoruz. Bundan kurtulmanın tek yolu İSLAM dır. Allaha emanet olun...


 Bana Destek olmak İçin Lütfen Youtube Kanalıma Abone Olmayı Unutmayın.. Youtube Kanalım  >>> Eyüp Ertaş

22 Aralık 2013 Pazar

Ateist Sayfaların Sıkça Tekrarladıkları 14 Soru ve Cevapları



SORULAR

-Allah şeytanı yaratır
-Şeytan Allaha karşı çıkar
-Allah şeytana kıyamete kadar süre verir
Soru 1: Sonsuz gücü olan Allah'ın kendi yarattığı şeytanla sidik yarışına girmesi ne derece mantıklıdır?

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

-Şeytan bencildir, ademe secde etmez.
-Allah, şeytanı bencil olup ademe secde etmediği için cehenneme gönderir.
-Şeytanı bencil olduğu için cehenneme atan Allah kendine tapacak, sırf ona kulluk etmesi için canlılar yaratmıştır.
Soru 2: Şeytanı bencil olduğu için cehenneme atan Allahın bencillik etmesi ne derece mantıkıldır?

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

-Allah ile şeytan sidik yarışındadır
-Şeytan insanları kötü yola girdirmeye çalışır, onları saptırır.
-Şeytanın tüm insanaları etkilemiş olduğu bir zamanda tam kazanacakken Allah nuh tufanını gerçekleştirip tüm insanaları helak eder.
Soru 3: Allahın tam şeytan kazanacakken bu şekilde hile yapması ona yakışır mı?

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

-Tanrı (tanım gereği) fiziksel değildir
-Tanrı düşünebilir karar verir, iradeye sahiptir.
Soru 4: Düşünme(ya da karar verme, irade) eylemi beyinde gerçekleşen bir eylemken fiziksel olmayan tanrı nasıl düşünür, karar verir, iradeye sahiptir? Bu soruya "Bunu bilemeyiz, aklımız ermez" gibi bir cevap verecek olursanız ona inanmadığımız için bizi yakmaması doğal sonuç olmaz mı(sonuçta ona aklımız yetmiyor)? Ve ya neden bizi onu anlayabilecek şekilde yaratmamıştır?

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

-Tüm insaları canlıları ve sistamleri tanrı yaratmıştır
-DNA kopyalanmaya başlar.
-DNA kopyalanırken hatalar oluşur
-DNA daki hataların çoğu enzimlerce düzeltilir.
Soru 5: Tanrının bu tasarımdaki amacı nedir? Eğer düzeltecekse neden hata yapmasına izin verir ki? Tanrı yapboz mu oynamaktadır ki önce bozup sonra düzeltir?

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

-Allah evreni/dünyayı insanı sınav yapmak için yaratmıştır.
-Evrenin 14 milyar yılı dünyanının 3 milyardan fazla yılı insansız geçmiştir ve insan türü yokolunca evren varolmaya devam edecektir.
Soru 6: İnsanı sınav yapmak için evreni/dünyayı yaratan tanrının 14 milyar yıl beklemesi ne derece mantıklıdır?

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

-Tanrı zamanı geçmişi geleceği bilir
-Tanrı insanı sınav içine sokmuştur
-Tanrı sınavın sonucunu da bilir
Soru 7: Sonucu 'kesin olarak' bilinen bir sınavın anlamı nedir? Sınav sonucunu bilmemeyi gerektirirken bilinmesi ne derece mantıklıdır? Tanrı her şeyi biliyorsa sınav olmamalıdır, sınav varsa tanrı her şeyi bilmemelidir.

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

-Tanrı Lut kavmini eşcinsel yaratır
-Eşcinsellik bir tercih değildir. Bir kişi doğuştan eşcinsel olur, kadın olmayı erkek olmayı mavi gözlü olmayı seçemeyeceği gibi eşcinsel olmayı da seçmez
Soru 8: İnsanları eşcinsel oalrak yaratan Tanrının daha sonra (bunu bilmesine rağmen) insanalra kızması, şaşırması, onları uyarması ve onları yoketmes ne kadar mantıklıdır?

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

-Allah kendine tapması için insanları yaratır
-O halde Allah egoisttir
Soru 9: Ego bir tanrıya yakışır bir özellik midir? Egoist bir tanrı ne derece tapınılmayı hak eder?

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

-Müslüman olmayan herkes sonsuza kadar cehennemde yanacaktır
-İyi olan gayrimüslimler her ne kadar iyi olursa olsunlar sonsuza kadar cehennemde yanacaktır
Soru 10: Böyle bir durumda tanrının sonsuz adalet ve merhametinden bahsedilebilir mi? Böyle bir tanrıya inanmak ne kadar doğru olur?

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

-İslama göre doğru olan tek din islamdır
-Diğer dinler de doğru olan tek dinin kendi din olduğunu düşünür
-Neredeyse her din kendi dininden olmayanın yanacağını savunur
Soru 11: Eğer farklı bir ülkede farklı bir dine mensup olarak doğmuş olsaydınız tekrar müslüman olur muydunuz? Yoksa müslümanlar da dahil diğer dinden insanların yanacağını mı düşünürdünüz? Eğer cevabınız "Sorgular müslüman olurdum" ise diğer dindeki insanlar da neden aynı cevabı veriyor düşündünüz mü? Yoksa hala dinin büyük oranda coğrafya ve aile etkenli olduğunu anlayamadınız mı?

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

-Allah ademi yaratır
-Ademden de (kaburga kemiğinden) Havvayı yaratır
-Ademden yaratılan Havvanın adem ile kromozomaları o halde aynıdır
-Bunun sonucunda Havva da erkek olmalıdır
Soru 12: Bu yaratılış mitine mi inanmak mantıklıdır yoksa henüz kromozomun, genetiğin bilinmediği bir dönemde cinsiyetlerle ilgili henüz olgun bir fikir yokken insanların nasıl yaratıldığını merak eden bir takım insanın bunu uydurmuş olması ve nesillerdir günümüze geldiğini düşünmek mi mantıkldır?

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

-Allah Ademi ondan da Havvayı yaratır
-Adem ve havvanın çocukları olur
-Kardeş kardeşe ilişkiye girerek nesiller devam eder
Soru 13: Allah başka bir çift de yaratıp insanları kardeş kardeşe ilişkiye zorlamayabilirken neden bu yolu seçmiştir? Buna inanmak mantıklı mıdır? Yoksa bu tür detayları düşünmeden insanların bu hikayeyi uydurduğu fikri mi daha doğru olacaktır?

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

  Soru 14: Tanrı kötülüğü önlemek istiyor da gücü mü yetmiyor?
Öyleyse o güçsüzdür.
Yoksa gücü yetiyor da kötülüğü önlemek mi istemiyor?
Öyleyse o iyi niyetli değildir.
Hem güçlü, hem de iyi ise, bu kadar kötülük nasıl oldu da var oldu?

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

CEVAPLAR


Soru 1: Sonsuz gücü olan Allah'ın kendi yarattığı şeytanla sidik yarışına girmesi ne derece mantıklıdır?

Cevap 1 - Haşa burada bir sidik yarışı söz konusu değildir,sorunun girişi zaten yanlıştır da yinede cevaplayalım,şeytanlarla mücadele etmek suretiyle insanların dereceleri yükselir. Şeytan, devamlı insana Allah'ın emirlerinin tersini yapmasını emreder.

,İnsan da şeytanın emirlerini yapmayıp, Allah'ın emirlerini yaparsa Allah katında büyük derecelere yükselir. Şeytanı insanlara musallat etmek suretiyle, Allah'ın emrini tutacak insan ile, tutmayacak insan ayırt edilir. Böylece, bu imtihan dünyasında kötü ruhlu insan ile iyi ruhlu insan birbirlerinden ayrılır. Şeytan imandan kuvvetli değildir.

Allah’u teâla günah işleme kabiliyeti olmayan meleklerle, hiç sorumlu olmayan hayvanları yaratmıştır.

Bu iki varlıktan başka, hem melekleri geçecek kadar mükemmel, hem de aklı olmayan hayvanlardan daha aşağı olacak kadar kötü olma özelliğindeki insanı yaratmıştır. İşte böyle bir varlığın hangi özellikleri taşıdığının anlaşılması için şeytan yaratılmıştır.

Mesela, altın ve bakırın karışık halden ayrılması için ateşte kaynatılması gibi, insan denen varlığın iyi ve kötü huylarının birbirinden ayrılması, iyi huylu Ebubekir (ra)ile kötü ruhlu Ebucehilin anlaşılması için Allah şeytanı ateşten yaratmıştır.

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Soru 2: Şeytanı bencil olduğu için cehenneme atan Allahın bencillik etmesi ne derece mantıklıdır?

Cevap 2 - Şeytan bencil değil kibirlidir. Vücut bulmasına sebep olan Allah'ı unutmuş ve bunun cezasını görmüştür.Allah bencil değildir yarattığını düşünendir,cehennemi yarattığı gibi insanı yarattığı gibi onu direkt cehenneme atmak yerine sınava tabi tutmuştur,kazanan cennete kaybeden cehenneme,bunu da şeytan vasıtasıyla yapacaktır,ona uyan kaybeder uymayan kazanır,

yine bunu da gönderdiği kutsal kitap ve peygamberi ile sağlamıştır,yani insana kolaylık sağlamıştır,yaratılan insan gönderilen kutsal kitaba ve peygambere inanıp o yoldan giderse şeytana uymamış olacaktır ve cenneti kazanmış olacaktır,bencil olan bir Allah yarattığı insana böyle kolaylıklar sunmazdı,şeytanı yarattı ki onamı kendisine mi inanacağız görebilmek için,ne diyor ayette 'Ben cinleri ve insanları yalnız bana kulluk etsinler diye yarattım' o halde bizde yalnız ona kulluk edeceğiz,gönderdiklerinden faydalanarak da şeytandan uzak duracağız.

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Soru3: Allahın tam şeytan kazanacakken bu şekilde hile yapması ona yakışır mı?

Cevap 3 - Burada da hile yok,bak bunlar hep senin cevabı aramaya tenezzül etmeden yargılaman sonucunda kafanın karışmasına sebep oluyor,aç kitabını oku,ilk emir zaten İkra yani Oku,tüm cevaplar orada.

Nuh dan daha kötüsü kıyamet günü olmayacak mı?Kıyamet ne zaman kopacak,bir tek insanın bile Allah demediği zaman kopacak,tüm insanlık şeytana uyduğu zaman kopacak,din kitap peygamber ve Allah tamamen yeryüzünden silinmeden kıyamet kopmaz,kıyamet zaten kafirlere kopacak inanan hiç kimse dünyada olmadığı zaman kopacak,burada da hile yok çünkü her şey bitmiş olacak,kalan tüm insanlık şeytana biat edince zaten Allahın dünyayı devam ettirmesinin ne mantığı kalacak?kendisine kulluk edecek insan kalmadığı an zaten her şeyin bittiği andır.

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Soru 4: Düşünme(ya da karar verme, irade) eylemi beyinde gerçekleşen bir eylemken fiziksel olmayan tanrı nasıl düşünür, karar verir, iradeye sahiptir? Bu soruya "Bunu bilemeyiz, aklımız ermez" gibi bir cevap verecek olursanız ona inanmadığımız için bizi yakmaması doğal sonuç olmaz mı(sonuçta ona aklımız yetmiyor)? Ve ya neden bizi onu anlayabilecek şekilde yaratmamıştır?

Cevap 4 - Düşünme karar verme fiziksel bir eylem değildir,fiziksel olmayan Cinlerde düşünüp karar verebilir ki zaten onları da Allah yarattığından düşünüp karar verebilme mekanizmasına sahip olabilmek için fizikselliği de gerek olmadığı görülmüş olur,kaldı ki Allah'ın sıfatı da bilinmiyor,fiziksel olup olmadığı da belli değil,tanım gereği fiziksel değildir diye nitelendiriliyor,bunu ölünce anlayacağız.

düşünme yetisinin temeli Allah'tan gelir , bir düşün bütün dünyadaki bilgiyi ve bir de bir insandaki , bir insandaki bilgi ve düşünme yetisi sınırlıdır. Diğer taraftan Allah her insana kendisine iman etmesi ve yasaklardan sakınması için gereken İlmi vermiştir ve düşünmemiz için bize Yol Göstericiler yani Peygamberler göndermiştir , onun dışında yaşadığımz her olayda bir hayır ve şer göstermiş bunları da Kuran'da yazmıştır.

Bizim engelli dediğimiz o yeti tam olarak verilmeyen insanlarsa sorgudan muhaftır. Şimdi sen vay efendim niye onları eksik yaratmış diyebilirsin , senin bütün özelliklerin tam mı acaba ? Her insan Allah'ın bazı sıfatlarından çok ya da az alır ve bunlarla sınanır.

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Soru 5: Tanrının bu tasarımdaki amacı nedir? Eğer düzeltecekse neden hata yapmasına izin verir ki? Tanrı yapboz mu oynamaktadır ki önce bozup sonra düzeltir?

Cevap 5 - Hangi DNA kopyalanırken hata oluşur ve kendiliğinden düzelir?Hem iradesi yani düşünme yeteneği olan bir yaratıcıdan bahsediyorsak önce bir türlü,sonra başka bir türlü yaratmasını da normal karşılamalıyız,öyle olmasaydı neden dünyada önce melekleri cinleri sonra insanları yaratmış olsun ki?direk olarak insanları da yaratabilirdi,ama önce cinleri sonra insanları yaratmayı bir bildiği yani iradesi olduğundan yaratmıştır.

Allah canlı sistemleri yaratırken, ölebilir, hastalanabilir bir mekanizmayı ön görmüştür. Bunun pek çok hikmetleri vardır. Bu hastalıkların olması için canlılarda bozulabilir bir sistemi öngörmüştür. Bozulabilen bir sistemin tamiri için de düzeltme mekanizmalarını devreye sokmuştur. Kainat baştan başa hareket ve sakinliği ile, değişken ve değişmez prensipleriyle, karanlık ve aydınlığıyla, gece ve gündüzüyle, mevsimleriyle bir yazar- bozar tahtası gibi işlemler görmektedir. DNA sistemi de bunlardan farklı değildir.

Allah, kâinatı hareketli, değişken, tahrip ve tamire maruz bir biçimde yaratmakla, kendi varlığını, isim ve sıfatlarını nazara vermek, sonsuz ilim ve kudretinin her an devrede olduğunu göstermek istemiştir. Akan bir ırmağın güneş karşısına gelen damlacıklarının parlaması, güneşin varlığına delalet ettiği gibi, ışığın hizasından çıkanların sönmesi de güneşin varlığını gösterir. Bu manzarayı bir yazar-bozar tahtası gibi düşündüğümüzde, yazılması da bozulması güneşin varlığının göstergesi olduğunu görürüz. Çünkü, eğer bu akan su damlalarının gösterdiği parıltının kaynağı güneş olduğu kabul edilmezse, bu takdirde her damla suda gerçek bir güneşin bulunduğunu kabul etmekle gerekir ki, bu bir safsatadır.

İşte bunun gibi, bu kâinatı yaratmakla kendini tanıtmak isteyen yaratıcı, özellikle canlılarda tahrip ve tamir mekanizmalarını yaratarak işin arka planındaki sonsuz ilim, hikmet ve kudretini göstermek istemiştir. Örneğin, bir insan hayat kazanmakla Allah’ın Muhyi ismine, ölmekle de onun Mümit ismine şahitlik eder. Bir DNA’nın tahribinden sonra tamir edilmesi, onun sonsuz ilim, hikmet ve kudreti yanında Şafi ismine de şahadet etmektedir.

Hülasa mevcut mekanizmalar, hikmet açısından birer perdedir. Asıl iş yapan ilahi kudrettir. Binbir çeşidiyle canlıların bünyelerini tamir eden gıdaların varlığı, kâinatı yaratan ile canlıların bünyesini yaratan aynı kudret olduğunu gösterir. Demek ki herşey lisan-ı haliyle Allah diyor, onu hamd ile tesbih ediyor.

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Soru 6: İnsanı sınav yapmak için evreni/dünyayı yaratan tanrının 14 milyar yıl beklemesi ne derece mantıklıdır?

Cevap 6 - Allah zaman kavramından münezzehtir,yani bize göre 14 milyar yıl ona göre 3 saniye olabilir,şöyle ki;

Ayetlerde geçen “İndellah=Allah katında” veya “inde rabbike=Rabbinin katında” gibi ifadelerden insanlar için gayb sayılan alemleri anlamak gerekir. Bu alemler bazen ahiret alemleri olabildiği gibi, bazen bizim için görünmez özelliğe sahip olan göklerdeki alemler de olabilir.

İşte “eyyam-ı Kur’aniye olarak da tabir edilen “bin-elli bin senelik” zaman mefhumu o alemlerdeki cisimlerin hareketlerden meydana gelen zaman dilimleridir. Dünyadaki -yerküresinin güneşin etrafında dolaşmasından meydana gelen- zaman mefhumu Allah’ı kuşatmadığı gibi, göklerdeki diğer bazı cisimlerin, yörüngelerinde dolaşmalarından meydana gelen zaman mefhumu da Allah’ı kuşatmaz.

Çok açık bir gerçektir ki, her zaman mefhumu belli bazı cisimlerin bulundukları yörüngelerindeki hareketlerinden oluşur. Yani zaman da zamanın varlık sebebi olan ilgili cisimler gibi sonradan yaratılmıştır. Ezelî olan Allah vardı, onunla birlikte hiç bir şey yoktu. Ne zamandan ne de mekândan eser yoktu.

Yevm (gün) kelimesi Kur’an-ı Kerim’de çeşitli anlamlarda kullanılmıştır.

Gündüz, gece ve gündüzden oluşan 24 saatlik müddet, devir, mutlak zaman vs. Örneğin kıyametle ilgili bir âyette “Yer başka yere, gökler de başka göklere değiştirildiği gün” (İbrahim, 48) ifadesi geçmektedir.

Başka bir âyette ise, kıyamet gününden bahsedilirken “yevmu’l-hulûd/ ebedilik günü” ifadesi kullanılır. Böylece, sonsuz bir şekilde devam edecek olan âhiret hakkında da “yevm” ifadesi kullanılmıştır.

Hacc suresi, 47. âyetteki, “Allah katında bir gün sizin saydıklarınızdan bin yıl gibidir”, Meâric suresi, 4. âyetteki “Melekler ve Rûh (Cebrail) oraya, miktarı ellibin sene olan bir günde çıkarlar” ifadelerine gelince, öncelikle şunu belirtmek gerekir ki, bu âyetlerde zamanın izafiliğine (göreli olduğuna) işâret edilmektedir.

Dünyamızın bir günü 24 saat iken, başka gezegenlerin günleri (yani o gezegenin kendi ekseni etrafında dönüş süresi) daha az veya daha çok olabilmektedir. Gezegen ve yıldızların çapıyla orantılı olarak günler de uzun olmaktadır. Örneğin güneşin bir günü dünyanın bir ayı gibidir.

Dolayısıyla kâinatta bir günü bin gün veya elli bin gün olan yerlerin olması da söz konusudur.

Bu izah, âyetler aynı konu ekseninde değerlendirildiği takdirdedir. Ancak âyetleri farklı konularla ilgili ele alıp değerlendirmek de mümkündür. Şöyle ki, Hacc suresindeki âyet, öncesiyle birlikte ele alınıp değerlendirildiğinde, alaycı bir tavırla va’d edilen azabın bir an önce gelmesini isteyen inkârcılara bir cevap olarak zikredildiği söylenebilir. Yani, onların hafife alarak aceleyle gelsin de görelim diye istedikleri azabın hakikatte çok dehşetli olduğunu, o azabın bir gününün insana bin yıl gibi geleceğini bildirmektedir. Sıkıntı vaktinde zamanın geçmemesi, insana çok uzun gelmesi gibi…

Nitekim Razî ve Maverdî gibi müfessirler de bu âyeti açıklarken buna uygun açıklamalar yapmışlardır. Razî bu görüşün âyetin manası hakkındaki açıklamalar içinde en uygunu olduğunu söylemektedir.

Bu ifade hakkında şu yorumlar da yapılmıştır:

1. Allah’ın gökleri ve yeri yarattığı günlerden bir gün bin sene gibidir (Mücahid).

2. Kıyamet günlerinden bir günün uzunluğu, dünya günlerinden bin sene gibidir. Bu âyet hakkında şöyle bir yorumun da uygun olacağı kanaatindeyiz: Bu âyette Yüce Allah, müşriklerin aceleciliklerine karşılık, kendisinin Sabûr ve Halîm olduğunu bildiren böyle bir ifade zikretmiştir. Yani buradaki bin yıl ifadesi Allah’ın sabrından ve hilminden kinaye olup acele etmediğini, onları hemen cezalandırmadığını ifade etmektedir…

Gerçekte Allah için zaman söz konusu değildir. O, zamandan münezzehtir. Geçmiş, gelecek O’nun için şimdiki zaman sayıldığı gibi, bütün zamanlar da O’nun için bir ân gibidir.

Meâric suresindeki âyet ise, kâinatta bir günü elli bin gün olan uzay ve zaman boyutlarının varlığına işâret edildiği gibi, âyet meleklerin göklerde kat ettikleri mesafelerle de ilgili olup, ellibin yıllık uzun mesafeyi bir günde kat’ettiklerini bildirmekte, meleklerin sür’atine ve Allah’ın mülkünün genişliğine işaret etmektedir.

Aşağıda -özetle yer alan- Bediüzzaman hazretlerinin ifadeleri konumuza ışık tutmaktadır:

“Evet kış günlerinde ve şimal taraflarında gurub ve tulû' mabeyninde(güneşin doğuşu ve batışı arasında) dört saatlik günden ve bu yerlerde kışta sekiz-dokuz saatten ibaret olan günlerden tut, tâ Güneş'in mihveri üstünde bir aya yakın gününden, (hattâ Kozmoğrafya'nın / Astronominin bildirdiğine göre) tâ "Rabb-üş Şi'ra" tabiriyle Kur'an'da namı ilân edilen ve güneşimizden daha büyük olan "Şi'ra" namında diğer bir güneşin belki bin seneden ibaret olan gününden, tâ Şems-üş Şümus'un mihveri üstündeki elli bin seneden ibaret bir tek gününe kadar eyyam-ı Rabbaniye vardır.

İşte Semavat ve Arz'ın Rabbi, o Şems-üş Şümus ve Şi'ra'nın Hâlıkı hitab ettiği vakit, o Semavat ve Arz'ın ecramına(gök ve yer cisimlerine) ve âlemlerine bakan kudsî kelâmında o eyyamları zikreder ve zikretmesi gayet yerindedir.....

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Soru 7: Sonucu 'kesin olarak' bilinen bir sınavın anlamı nedir? Sınav sonucunu bilmemeyi gerektirirken bilinmesi ne derece mantıklıdır? Tanrı her şeyi biliyorsa sınav olmamalıdır, sınav varsa tanrı her şeyi bilmemelidir.

Cevap 7 - Sınavın sonucunu Allah biliyor biz değil,biz yaşayarak öğreneceğiz,sınav bizim için yani sonucu biz bilemeyiz,ama sınavı yapan Allah o halde o bilebilir;

Meryem-67 - O insan hiç düşünmüyor mu ki, o hiçbir şey değilken Biz onu yaratıp var ettik?

(Enbiya, 21/16) "Biz göğü, yeri ve bu ikisi arasında olanları oyun olsun diye yaratmadık."

(Sad, 38/27) "Göğü, yeri ve bu ikisi arasında olanları boşuna yaratmadık."

(Kıyame, 75/36) "İnsan başıboş bırakılacağını mı sanıyor?"

(Müminun, 23/115)"Yoksa siz, bizim sizi abes /
boşuna yarattığımızı ve bize döndürülmeyeceğinizi mi sandınız?"

Öncelikle şunu belirtelim ki Allah (cc) insana; acaba ne yapacak diye (haşa meraktan, eğlenmek için) bakmaz O zaten insanların ne yapacağını bilmektedir (kader konusu). Allah(c.c.) ın dünyayı yaratıp insanı dünyaya göndermesinin amacı insanın gerçek hüviyetini kazanmasıdır,çünkü insan ancak dünya gibi bir yerden geçerek bir yerlere gelebilmektedir.

yani amaç insan kazanmaktır.insanı kazanmak için de dünya gibi bir eğitim ve imtihan sahası gereklidir.Allah(c.c.) ; insana acaba ruhunu (doğru davranışlarla düşüncelerle) olgunlaştırabilecek mi, bu imtihanı hem kendini hem de Beni mutlu edecek şekilde geçebilecek mi diye bakar.

yani öylesine bir yaratılmışlık,Yaratıcının bizimle(haşa) oyun oynaması gibi bir mantıkla yaratılmış olma durumu söz konusu değildir.Oyun gibi görünen her şey imtihan unsurudur.Allah (cc) tüm her şeyi kötülükleri de dahil imtihan olsun diye yaratmıştır.

Zariyat-56 - Ben cinleri ve insanları sırf Beni tanıyıp yalnız Bana ibadet etsinler diye yarattım

bu ayette hem yaratmanın amacı hem de insanın amacı insana bildirilmiştir.
1 - Allah ın insanı yaratmasındaki amacı; insanın kendisini tanıyıp gönülden sevmesi ve bunun yanında kendisine itaat, ibadet etmesidir.
2 - Allah insana amaç olarak ibadet etmesini koymuştur.demek ki Allah bizim fıtraten dünyadaki amacımızı ibadet olacak şekilde yaratmıştır ve bizim amacımız ibadet olmalıdır. İbadetle insanın özüne kavuşmasını, doğru yolda kalmasını, gerçek insan olmasını, dini yaşayış ve düşünceyle yaptığı her işin ibadet sayılacağını (neden ibadet eder namaz kılarız) konusunda açıklayacağız.

***İnsan ibadet etmesi için, yani Allah ı tanıyıp sevmesi ve emirleri doğrultusunda hareket edip Allah ın rızasını kazanmaya çalışması için yaratılmıştır.Yani Allah gönül istemiştir sevgi istemiştir.İnsanın Allah ı gönülden sevmesi gönülden Allah ın rızasına ermeye çalışması için insana irade verilmiştir.insan robot gibi programlanarak Allah ı sevmemiş hür iradesiyle Allah ı seçmiş Ona (c.c.) gönülden yönelmiştir.

işte Allah ın istediği budur; GÖNÜLDEN SEVGİ.( )bu sevginin oluşması için bir koşul daha lazımdır o da Allah ın varlığının kesin şekilde idrak edilmesi ama gözle görülememesi, Allah ın öz varlığının bu dünyadaki duyu organlarıyla kesin şekilde hissedilememesidir.

çünkü Allah ın öz varlığını yani bizzat kendisini görseydik gene robottan bir farkımız kalmaz irademiz olsa bile mecburen Allah a inanır Ona yönelirdik.o nedenle Allah dünyayı yaratmış insanı dünyaya göndermiş bize kendisini göstermemiş ama müthiş sanatlı nimetleriyle yarattıklarıyla ve gönderdiği peygamberlerle varlığını kesin şekilde ispatlamıştır.

İşte insan Allah ın dünya adlı bu müzesinde Allah ın verdiği düşünme özelliği vasıtasıyla Allah ı tanıyacak sevecek Ona itaat edip emirleri doğrultusunda hayatına yön verecek Onun emirleri doğrultusunda bu dünya imtihanlarını aşacaktır.

Allah dünyayı imtihan yeri kılmıştır çünkü iradeli bir varlık olan insanın Allah a ne derece yönelip yönelmediği imtihanlarla belli olacaktır.herkes kendisinin iyi ve inançlı olduğunu söyleyebilir ama bunun anlaşılması için bu kişinin başına gelecek her türlü olayda iyi olması iyi davranış sergilemiş olması yani söylediği şeyi gerçekten yapmış olması gerekmektedir.yoksa lafla peynir gemisi yürümez lafta herkes iyidir.o nedenle nasıl biri olduğu anlaşılsın diye insan imtihanlara tabi tutulmuştur.

sonuç olarak irade varsa imtihan gereklidir.Allah herkesi kaldırabileceği şiddette imtihan etmiştir.eğer insan başına gelen imtihanlarda Allah a tevekkül eder ve bu imtihanlara Allah ın emirleri doğrultusunda yanıt verirse dünya imtihanını geçecek ve bu bağlılığıyla Allah ın rızasını kazanacak kendiside sonuçta Allah tan razı olacaktır.insan bu sınavın sonunda eğitilmiş, ruhunu olgunlaştırmış çalışarak kazanmış olarak çıkacaktır.

bu dünya hayatının genel amacı, insanın ruhunu olgunlaştırmasıdır.işte insan İradesiyle doğru olana yönelmiş nefsine tapmamış Allah a tapmış bu sayede ruhunu olgunlaştırmış, benliğini kazanmış olacaktır.nefsini eğitmiş ebedi olan ruhunu Allah a bağlılığıyla olgunlaştırmış yani hayatın amacını gerçekleştirmiş adam gibi adam olmuş gerçek insan yüce ruh olmuştur.

tüm bunları gönülden yöneldiği Allah ın rızası için Allah a inanıp Onun sevgisi ve korkusuyla Allah a itaat ettiği için yaptığından tüm hayatını ibadet ederek geçirmiş olacak ve sonuçta hem Allah ın istediğini gerçekleştirmiş hem de fıtratı için en doğru olanı yaparak yaratılış amacını gerçekleştirmiş olacaktır.

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Soru 8: İnsanları eşcinsel olarak yaratan Tanrının daha sonra (bunu bilmesine rağmen) insanlara kızması, şaşırması, onları uyarması ve onları yok etmesi ne kadar mantıklıdır?

Cevap 8 - Eşcinsellik doğuştan gelen bir rahatsızlık değildir,adam 30 yaşına kadar erkek gibi yaşar sonrasında travesti olur,bu hiç mi yaşanmadı?eğer doğuştan gelen bir genetik rahatsızlıksa neden o kişi 11 yaşlarında eşcinsel eğilim göstermektense 30 yaşında eşcinsel eğilim göstermeye başlıyor?

İnsanlar eşcinsel olarak yaratılmaz.. Eşcinsel diye bir insan türü yoktur .. İnsan ya kadındır, ya erkektir. Eşcinsel olmak insanın kendi irade ile seçtiği bir tercihtir? Allah kadını yada erkeği yaratır. Eşcinsel olmak seçimlik bir durumdur. Hani derler ya " cinsel tercih"

Yaradılışa müdahele büyük günahlardandır,kız olarakdoğan erkek olamaz,erkek olarak doğan kız olamaz,Allah kime hangi cinsiyetin yakışacağını yarattığı kullardan daha iyi bilir.

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Soru 9: Ego bir tanrıya yakışır bir özellik midir? Egoist bir tanrı ne derece tapınılmayı hak eder?

Cevap 9 - “Egoist” demek, sadece kendini düşünen, kendi menfaatini ön planda tutan, yalnız kendini nazara veren demektir.

Oysa Allah’ın bu kadar nimetleri insanlar için hazırlaması, yeryüzünü bin bir çeşit nimetlerle donatılmış bir sofra halinde sergilemesi, onun kullarına, yaratıklarına, sanatına ne kadar değer verdiğini ve sonsuz rahmetini göstermektedir.

- Allah kendini Samed (ihlas suresi, 2) olarak nitelemiştir. Samed demek, her şeyin kendisine muhtaç olduğu, fakat kendisinin hiç bir şeye muhtaç olmadığı varlık demektir. Hiç bir şeye muhtaç olmayan ve her şeyin kendisine muhtaç olduğu ve kendisinin bütün bu muhtaçların ihtiyaçlarını fiilen yerine getirdiği gözle görülen yüceler yücesi Allah hakkında “egoist” demek, vicdan ve insaf ölçülerinden fersah fersah uzaklaşmak anlamına gelir.

Bu konuda yüzlerce ayetten sadece aşağıdaki ayeti ön yargısız okumanızı tavsiye ederiz:

“Göklerin ve yerin yaratılışında, gece ile gündüzün sürelerinin değişmesinde, insanlara fayda sağlamak üzere denizlerde gemilerin süzülüşünde, Allah’ın gökten indirip kendisiyle ölmüş yeri canlandırdığı yağmurda ve yeryüzünde hayat verip yaydığı canlılarda, rüzgarların yönlerini değiştirip durmasında, gökle yer arasında emre hazır bulutların duruşunda, elbette aklını çalıştıran kimseler için Allah’ın varlığına ve birliğine nice deliller vardır.” (Bakara, 2/164)

- Allah’a -haşa- “egoist” diyen insanların varlığı bile, Kur’an’ın defalarca Allah’ın kudretini vurgulamasının ne kadar doğru ve isabetli olduğunun en açık göstergesidir. Bu gün binlerce insan hala Allah’ın varlığında, sonsuz ilim ve kudretinde tereddüt gösteriyorsa, Kur’an’daki bu konuların tekrar tekrar vurgulanmasının ne kadar haklı olduğunu göstermektedir.

- Allah hiç şüphesiz hiç kimsenin ne övgüsünden ne de yergisinden etkilenir. Ancak, o sonsuz rahmetiyle kullarının edepli olmalarını, insan gibi insan olmalarını ve cennet için ortaya koyduğu kriterlere uygun bir performans göstermelerini istediği için, defalarca insanları uyarıyor, kendi isimlerinin tecellilerine dikkat çekiyor.

Mesela -ayet manalarının özetiyle- diyor ki, bakın: bu kâinatı yaratmak sonsuz ilim ve kudreti gerektirir. Madem kâinat var, öyleyse sonsuz ilim ve kudret sahibi Allah da vardır. Öyleyse, bu kâinatın tesadüf oyuncağı olarak ortaya çıktığını düşünerek hem size verdiğim aklınıza hakaret etmiş, hem de Allah’ın sonsuz ilim ve kudretini görmeyen bir körlüğe düşmüş olursunuz. Çünkü;

Çok iyi biliyor ve görüyorsunuz ki, bir tek harf yazarsız olmaz, bir iğne bile ustasız olmaz, bir köy bile muhtarsız/idarecisiz olmaz.. Mesele bu kadar açık iken, nasıl olur da -örneğin- yüz trilyon hücreden meydana gelen insan gibi harika bir kitabı yazarsız düşünebiliyorsunuz..!

Nasıl olur da -mesela- kâinat çapında görülen harika sanat tablolarını ustasız olduğu ihtimaline kapılabiliyorsunuz..!

Ve nasıl olurda -örneğin- milyarlar seneden beri hiç bir trafik kazasına meydan vermeden hareket eden, güneş sistemin -güneşiyle, ayı ile, yerküresiyle, atmosferiyle- yüzlerce hikmetli ve gayeli işleri başarmak için gösterdiği bu harika görev aşkını, ödev performansını tesadüfe verebiliyorsunuz..!

- Madem -bu saydığımız- ilmi gerçeklerin tanıklığıyla, bu kâinatın/evrenin şahadetiyle Allah’ın sonsuz ilim ve kudreti vardır, öyleyse aynı kudretle sizi tekrar diriltip hesaba çekeceğinden asla şüphe etmeyin. Sonra size yazık olur, bu cehaletinizin cezasını ağır ödeyeceksiniz.

- Şimdi bu kadar önemli bir konuda bu uyarıları tekrar etmeyi Allah’ın kullarına olan sonsuz merhametini düşünmeyip, “egoistlik” olarak değerlendirmenin elbette bir hesabı olacaktır.

- İlginçtir, Kur’an’da sözlü olarak tekrar edilen aynı sonsuz rahmetin ontolojik olarak yapılan tekrarlarına kimse itiraz etmiyor. Örneğin kimse kalkıp da:

“Niçin her gün güneş tekrar edip doğuyor..
Niçin her gün çeşitli nimetler bize ikram ediliyor..
Niçin bizim akciğerlerimiz atmosferdeki oksijen tüpüne bağlanmış her saniye tekrar tekrar nefes almamızı sağlıyor..
Niçin günde bir kaç kez bize su içiriliyor, yemek yediriliyor..
Her gece neden uyutuluyoruz, ardından her sabah tekrar tekrar diriltiliyoruz.. “

diye itiraz etmiyor..

Çünkü bütün bunlar kudreti, hikmeti ve rahmeti sonsuz olan Allah’ın kullarına yaptığı iyilikler olduğunu, bunlar olmadan yaşamanın mümkün olmadığını biliyor da ondan itiraz etmiyor..

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Soru 10: Böyle bir durumda tanrının sonsuz adalet ve merhametinden bahsedilebilir mi? Böyle bir tanrıya inanmak ne kadar doğru olur?

Cevap 10-Evvela, cehennemin yedi tabakadan oluşup hafiften şiddetlisine doğru sıralanması, cehennem ehlinin amellerinin de değerlendirilmeye tabi tutulduğunu gösterir.

İkincisi, Allah’ın sonsuz adaleti bütün cehennem ehlinin eşit bir şekilde yanmasına müsaade etmez. Zira cehennemde ebedi kalacaklar içinde insanlığa büyük hizmetleri ve iyilikleri dokunmuş kimseler olduğu gibi insanlığa büyük zulüm ve haksızlıklar yapanlar da olmuştur; ikisinin müsavi tutulması sonsuz adalet ile bağdaşmaz.

Üçüncüsü, cehennemde ateşin cehennemliklere ülfet etmesi, Allah’ın sonsuz merhamet ve şefkatinin bir gereğidir. Yoksa onların amelinin bir neticesi ya da mukabili değildir.

Dördüncüsü, amellerin kabul edilmemesi ayrı bir şey, değerlendirmeye tabi tutulması ayrı bir şeydir. Allah elbette kafirlerin amellerinden razı değildir, ama bu onların amellerinin karşılığının verilmesine bir engel değildir.

Nitekim dünyada kafirler fıtri şeriata uymalarının mükafatını peşinen bu dünyada alıyorlar. Allah dürüst ve çalışkan bir Hristiyan tüccarına bu dünyada nasıl mal ve servet veriyor ise, ahirette de oraya münasip bir ceza indirimi yapabilir. Bu ne ayet ile çelişir ne da akıl ile.

Beşincisi, tefsir ilminde hadisler ayetin mutlak ve umumi manasını takyit edebilir. Bakara suresinde geçen "azabın hafifletilmeyeceği" manası hadislerle sınırlandırılmış olabileceği anlaşılıyor. Mesela;

Resulullah (s.a.v.)’ın yanında amcası Ebu Talib anıldı da:

"Kıyamet gününde şefaatimin amcama fayda vereceğini umarım. Şefaatimle amcam, topuklarına ulaşabilen ateşten bir çukura konulur da, o çukurda dimağının aslı kaynar." buyurdu. Abbas b. Abdulmuttalib (r.a.):


"Ey Allah’ın Elçisi! Amcam Ebu Talib’e herhangi bir şeyle yarar sağladın mı? Çünkü o, daima seni korur ve senin için düşmanlarına karşı öfkelenirdi." dedi. Resulullah (s.a.v.):


“Evet, o şimdi dibi topuklarına kadar olan ateşten bir çukur içindedir. Ben olmasaydım, muhakkak cehennemin en derin çukurunda olacaktı.” buyurdu.(1)

Bu hadis azabın hafifleyebileceğine işaret ediyor.

Altıncısı, Üstad Hazretleri azap hafifletilir demiyor, yanan kişi azaba alışır, ülfet eder diyor, bu da ayetin manasına zıt olmaz. Ülfet bir şeye alışmak demek; nasıl bir musibetin ilk anı ile sonraki anları azap noktasından farklıdır.

İlk an en zor ve çetin andır, sonraki anlar ise vücudun intibakı ile azabın ilk anki şiddeti hafifliyor, burada hafifleyen azap değil azabın verdiği acıdır. Soğuk bir ortama girince ilk anda şiddetli üşürsün, sonra vücut ülfet etmeye başlayınca o ilk şiddetli soğuktan gelen üşüme gider; burada o soğuk ortamda bir değişme ve hafifleme yoktur, değişen ve alışan senin bedenindir.

Ayette "azabın derecesi hafiflemez" diyor, yoksa ülfet ile azaba intibak ederek acının ilk şiddeti gidemez demiyor.

Yedincisi, cehennemde azaba ülfet edemeyecek büyük kafirlerin var olduğuna dair hadis ve ayetlerde vardır. Mesela gayye kuyusu var ki, cehennem bile onun şiddetinden Allah’a sığındığına dair hadisler var. Bakara ve Nebe surelerinde geçen ayetlerin onlara bakması da muhtemeldir. Ehl-i kitap ile müşrikleri Kur'an aynı kefeye koymuyor; o zaman cehennemde de aralarında bir fark olması gereklidir. Yani hafif azap, şiddetli azap manası olabilir.

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Soru 11: Eğer farklı bir ülkede farklı bir dine mensup olarak doğmuş olsaydınız tekrar müslüman olur muydunuz? Yoksa müslümanlar da dahil diğer dinden insanların yanacağını mı düşünürdünüz? Eğer cevabınız "Sorgular müslüman olurdum" ise diğer dindeki insanlar da neden aynı cevabı veriyor düşündünüz mü? Yoksa hala dinin büyük oranda coğrafya ve aile etkenli olduğunu anlayamadınız mı?

Cevap -11- Buluğ çağına girene kadar öğretileni öğrenirsin,sonrasında aklını kullanıp kendin öğrenirsin,eğer ben genç yaşıma kadar Müslüman değilde Yahudi olarak yetiştirilseydim,ne bileyim İsrailde doğup büyüseydim yetişkin olunca sorgular yine İslamı bulurdum,buna örnek yüzlerce ünlü ünsüz insan var,doğduğun yerin dini ile büyürsün sonra sorgularsın inanırsın yada inanmazsın yada başka bir dine inanırsın,bu kişinin kendi iç hesaplaşmasıdır.Ayrıca dinin coğrafya ve aile etkenli olması dinin yalan olduğuna kanıt sayılamaz,her insan zaten çocuğunu kendi dininde yetiştirir,İslamiyetde de bu emredilmiştir.

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -


Soru 12: Bu yaratılış mitine mi inanmak mantıklıdır yoksa henüz kromozomun, genetiğin bilinmediği bir dönemde cinsiyetlerle ilgili henüz olgun bir fikir yokken insanların nasıl yaratıldığını merak eden bir takım insanın bunu uydurmuş olması ve nesillerdir günümüze geldiğini düşünmek mi mantıkldır?

Cevap 12 - Allah önce Ademi sonrasında Havvayı yaratmıştır,bu geçişte kromozom sayısı değişmeseydi evet Havva da erkek olacaktı ama değiştiğine göre Havva kadın oldu.

Kromozom meselesine gelince bu zaten Allah'ın kurduğu bir sistem değilmi , eğer bir Tanrı'ya inanıyorsan Tanrı'nın kromozomu değiştirebileceğine neden inanmıyorsun ki. Sence bu (tanrının kromozom sayısını değiştiremeyeceği) saçma değil mi ?

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Soru 13: Allah başka bir çift de yaratıp insanları kardeş kardeşe ilişkiye zorlamayabilirken neden bu yolu seçmiştir? Buna inanmak mantıklı mıdır? Yoksa bu tür detayları düşünmeden insanların bu hikayeyi uydurduğu fikri mi daha doğru olacaktır?

Cevap 13 - İnsanlar Hz. Âdem’le Hz. Havva’dan doğarak çoğalmışlardır. Havva anamız hep ikiz doğum yapıyordu. Bunlardan birisi erkek, diğeri de kızdı. Hz. Âdem, aynı anda doğan ikizleri, bir önce veya bir sonra doğan ikizlerle evlendiriyordu.

Habil’le beraber doğan kız çırkın, Kabil’le birlikte doğan kız ise güzeldi. Bu durumda Hz. Âdem, Habil’in, Kabil’le beraber doğan kızla, Kabil’in de Habil’le beraber doğan kızla evlenmesini istedi. Fakat Kabil buna razı olmadı, kendisiyle doğan güzel kızı Habil’e vermek istemeyerek kendisi almak istedi.

Hz. Âdem buna müsaade etmedi ve meseleyi Allah’a havale etti. Cenab-ı Haktan gelen emir üzerine her ikisinin de Allah’a birer kurban takdim etmelerini, hangisinin kurbanı kabul edilirse Kabil’in bacısının ona ait olacağını söyledi. Bunun üzerine Kabil bir demet buğday, Habil de bir koyunu kurban olarak takdim etti.

Gökten inen bir ateş Habil’in kurbanını aldı, Kabil’inki olduğu yerde kaldı. Bu durumda Habil haklı çıkmış ve kızı almaya hak kazanmıştı Fakat Kabil iyice çileden çıkmıştı.

Bu hâdise Kur’ân’da şöyle anlatılır:
“Onlara Âdem’in iki oğluna dair haberi hak ile oku. Onlar birer kurban takdim ettiklerinde, birisinin kurbanı kabul olunmuş, diğeri kabul olunmamıştı. Kurbanı kabul olunmayan diğerine, ‘Ben seni öldüreceğim’ dedi. O da, ‘Allah ancak takva sahiplerinin kurbanını kabul eder’ diye cevap verdi.

“Habil şöyle devam etti: ‘Eğer sen öldürmek için elini bana uzatırsan, ben seni öldürmek için elimi kaldıracak değilim. Çünkü ben âlemlerin Rabbi olan Allah’tan korkarım. Dilerim ki, sen benim günahımı yüklenesin de, Cehennem ateşinin ehlinden olasın. Bu da zalimlerin cezasıdır.
“Sonra nefsi, kardeşini öldürmeyi ona kolay ve hoş gösterdi; o da kardeşini öldürüp hüsrana uğrayanlardan oldu. Sonra Allah, kardeşinin cesedini nasıl örteceğini göstermek için, ona, yeri eşeleyen bir kargayı gönderdi. Kabil, ‘Yazıklar olsun bana!’ dedi. ‘Şu karga kadar olup da kardeşimin cesedini örtemedim!’ Artık o yaptığına pişmanlık duyanlardan olmuştu.”Mâide Sûresi, 27-31

Hz. Âdem’in çocuklarının birbirleriyle evlenmelerinin dindeki yerine gelince; Hz. Âdem’den Peygamber Efendimize gelinceye kadar bütün peygamberler hak dini tebliğ etmişlerdir. Dinin temeli olan îman esasları hep aynı kalmıştır.

Fakat şeriat dediğimiz, ibadet ve dünyaya ait işlerde Hz. Âdem’den Peygamberimize kadar her devrin icaplarına, insanların ihtiyaçlarına göre bazı hükümler değişerek gelmiştir. Cenab-ı Hak her devrin insanının yaşayışını ve menfaatini gözeterek her ümmete ayrı bir şeriat göndermiştir. Mâide Sûresinin 48. âyetinde bu hususta, “Sizin her biriniz için Biz bir şeriat ve açık bir yol tayin ettik” buyurulur.

Bediüzzaman da bu meseleyi şöyle izah eder: “Asırlara göre şeriatlar değişir. Belki bir asırda kavimlere göre ayrı ayrı şeriatlar, peygamberler gelebilir ve gelmiştir. Hâtemü’l-Enbiya’dan (a.s.m.) sonra şeriat-ı kübrası (büyük şeriatı) her asırda, her kavme kâfi geldiğinden muhtelif şeriatlara ihtiyaç kalmamıştır.”

Meselâ, Yahudiler ancak havralarda, sinagoglarda, Hıristiyanlar sadece kiliselerde ibadet edebilirlerken, biz Müslümanlar her yerde namaz kılabiliyoruz. Yine sığır ve koyun gibi hayvanların iç yağları Hz. Musa’nın şeriatında haramken, bizim dinimizde helâldir.
Hz. Âdem ise ilk insan ve ilk peygamberdir.

Allah ona da bir din ve bir şeriat göndermiş ve öğretmişti. O da Allah’ın kendisine gösterdiği şekilde hareket ediyordu. Cenab-ı Hak, Hz. Âdem’in çocuklarının birbirleriyle evlenmesini de bir zaruretten dolayı helâl kılmıştı.

Çünkü insan neslinin artması gerekiyordu. Başka insan da olmadığına göre, bir zaruret olarak kardeşlerin birbirleriyle evlenmesi gerekiyordu. Bu âdet bir süre devam etti, fakat insanlar çoğalınca böyle bir evliliğe ihtiyaç ve zaruret kalmadı ve bu tatbikat da kalkmış oldu.

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Soru 14:
Tanrı kötülüğü önlemek istiyor da gücü mü yetmiyor?
Öyleyse o güçsüzdür.
Yoksa gücü yetiyor da kötülüğü önlemek mi istemiyor?
Öyleyse o iyi niyetli değildir.
Hem güçlü, hem de iyi ise, bu kadar kötülük nasıl oldu da var oldu?

Cevap 14 - Buna kötülük neden var? diyelim.

Bu soruyu ateistlerden duyarım. Genel anlamda adamın biri ateist olmuşsa, "Şu inanç yükünden kurtulayım da, istediğim gibi kötülük yapayım" diye düşündüğü için olmamıştır.

Düşünmüş, gerçeklikle boğuşmuş, aklı ve mantığı böyle gösterdiği için ateist olmaya karar vermiştir.Ateist dediğin kişi bayağı uzun uzun kafa yormuş olabilir bu konularda.

Tamam, ateist olun. Sana saygım var. Ateist olmak için (kendince) pek çok kabul edilebilir sebep bulmuş olabilirsin. Ama “dünyada bu kadar kötülük bu kadar haksızlık var, tecavüzler, cinayetler, savaşlar, yıkımlar var. Tanrı varsa neden bunları engellemiyor? Hani tanrı iyiydi?” mantığıyla ateist olmayın.

Komik oluyorsunuz.

Şimdi bu konuya biraz açıklık getirelim:

http://www.haberturk.com/dunya/haber/757226-ac-kalan-cocugu-kopek-emzirdi

Aç kalan çocuğu köpek emzirdi
Hindistan'ın doğusundaki Jharkhand Eyaleti’nin yoksul mahallelerinden birinde yaşayan 6 yaşındaki Chotu Kumar, açlığını bir sokak köpeğinden süt emerek gideriyor.

Babası 4 yıl önce öldüğünden beri annesi, anneannesi ve 2 erkek kardeşiyle birlikte geçim sıkıntısı çeken Chotu Kumar, “Köpek bana yavrularından biriymişim gibi davranıyor” diye konuştu.

Geçen yaz ise gazetede şöyle bir şeyle karşılaşıyorum:
http://dunya.milliyet.com.tr/bebegini-canli-canli-gomdu/dunya/dunyadetay/16.07.2012/1567717/default.htm

Bebeğini canlı canlı gömdü
Geçtiğimiz hafta Salı günü Pakistan’da dünyaya gelen bebek, babası Chand Khan tarafından ‘çirkin’ olduğu gerekçesiyle gömüldü.
Akrabalarına bebeğin ölü doğduğunu söyleyen adam, bir de sahte cenaze töreni düzenledi. Bebeği mezarlığa götürürken görülen baba, akrabaları tarafından ihbar edildi.

Ne gaddarca,ne kadar insanlık dışı… Bir köpek aç bir çocuğu yavrusunu besler gibi beslerken, babanın çirkin olduğu gerekçesiyle kendi çocuğunu diri diri gömmesi…
İnsanların çoğu hastalıklı.

Bu iki haberi görmek “kötülük” üzerine beyin fırtınası yapma ve bir şeyler karalama ihtiyacı hissettirdi bana.
Kötülük problemi denen şey nedir, öncelikle kısaca ona bakalım:
David Hume Din Üstüne Diyaloglar adlı eserinde Philo’nun ağzıyla şöyle özetlemiştir problemi:

Tanrı kötülüğü önlemek istiyor da gücü mü yetmiyor?
Öyleyse O güçsüzdür.
Yoksa gücü yetiyor da kötülüğü önlemek mi istemiyor?
Öyleyse O iyi niyetli değildir.
Hem güçlü, hem de iyi ise, bu kadar kötülük nasıl oldu da var oldu?

Bir başka deyişle soru(n) şudur “Tanrı var ise neden kötülük var?”
Bunu sorgulamadan evvel, dünyada var olan ve sorunu tartışanlarca “kötülük” olarak kategorize edilen kavramlara bir bakalım:
Evrendeki kötülüğü üç farklı türde kategorize edebiliriz.

1) Ahlaki (moral) kötülük
2) Natürel kötülük
3) Metafizik kötülük. (Tüm filozoflar bunu dâhil etmez, Leibniz’in teorisidir.)

Ahlaki kötülük ne midir? İşte tam olarak yukarıda paylaştığım iki haberde olan durumdur. İnsanların çocuğu köpeğe muhtaç bırakmaları ve babanın dünya güzeli bebeğe yaptığı zulüm. Tabi liste tecavüzleri, ensest olaylarını, cinayetleri, hırsızlıkları vs. eklersek uzar da uzar.

Natürel kötülüğe ise kısaca örnek olarak sellerin, depremlerin, yani doğa olaylarının neden olduğu ıstırapları gösterebiliriz.

Çok üzerinde durma gereği duymadığım metafizik kötülük ise bunu ileri süren Leibniz’e göre insanın yetkin olmayışı, eksik bir varlık oluşudur. (Örneğin ölümlü, sonlu oluşu vs.) Ki bence yukarıdaki ahlaksız davranışları sergileyen insanlarla dolu bir dünyada insanın ölümlü-sonlu oluşu değil, olmayışı asıl kötü olan olurdu.

Önce "İyilik -kötülük nedir?" sorusu üzerine biraz beyin fırtınası yapalım..

Şahsi fikrim odur ki iyilik dediğimiz şey aslında pek çok zaman göreceli bir kavramdır. Adam öldürmenin iyi olmadığını yani kötü olduğunu hemen herkes bilir diyebilirsiniz, ki toplumsal ve hukuki yaptırımların insanlara bunu aşıladığı bir ortamda bunu demek oldukça kolaydır, peki acaba her hal ve şartta çoğunluk tarafından böylesi net kabul görür müydü bu, işte bunu sorgulamak lazım...

Hayatın amacını işin içine bir yaratıcı katmadan, salt evrim teorisiyle açıklayan ve bunun doğal bir sonucu olarak yaşamı hayatta kalma mücadelesi (doğal seleksiyon- survival of the fittest) olarak anlamlandıran bir ateist açlık-tokluk mücadelesi verdiği bir ortamda nasıl davranır acaba?

Yahut hırsızlık çok kötü bir şey diyebilirsiniz ama dolmuş şoförünün yanlışlıkla fazla verdiği para üstünü fark etmesine rağmen hiç ses etmeden cebe atanlar "hırsızlık aman ne iyi birş ey" diyen insanlar mı? Veya tarihi bir kişiliği ya da bir diktatörü çok sayıda cana kıydığı için eleştiren Mehmet, kendi karısı ve çocuklarını öldüresiye dövüyor olabilir mi kimi zaman?

İşte bu yüzden insanların azı değil, pek çoğu hastalıklı.
Ellerine imkan ve kudret geçtiğinde o çok eleştirdikleri, kötü diye yaftaladıkları şeyleri aslında yapabilecek oldukları için. Aslında pek çok zaman diktatör, hırsız, sapık, zalim, cani denen insanlarla aralarındaki fark sadece kudret ve olanaklar olduğu için.

Herneyse... İyilik ve görecelilik konusuna dönecek olursak, mesela Bush da Irak'ı işgal ederken, Hitler de soykırım yaparken kendince gayet iyi niyetli olabilir. Bu bağlamda "gerçek" iyilik aslında daha az görece olan bir kavrama işaret etmelidir.

Bu kavram da "adalet"tir... Örneğin bir insan annesine "iyilik" yapmak için bir duruşmada yalancı şahitlik yapabilir. Ama bunu yapan insan "gerçekten iyi" yani "adil" birisi olmaz. Adalet iyiliğe göre içi daha dolu, çok daha az görece bir kavramdır.

Velhasıl, bu durumda insanların yaptıkları kötülükler aslında bir nevi adil olmama , adaletten, doğrudan sapma durumudur diyip bunu burada noktalayabiliriz.

Asıl konumuz olan kötülük problemine geri dönecek olursak...

Ahlaki kötülük hakkında söylenebilecek en belirgin şey insanın özgür irade sahibi bir varlık olmasıdır.

Pakistan'daki adam bebeğini diri diri gömmeyebilirdi.

Hindistan'da çocuğu gören biri çocuğa bir tabak sıcak yemek verebilir, ona yanında kalabileceği bir aile ayarlayabilirdi
.
Afrika'da çocuklar açlıktan ölmeyebilirdi.

Peki tüm bunlar teistik bir Tanrı'nın sorunu mudur? Yani bu yarattığı kullara hayat kullanım kılavuzu, uyulması gereken ahlaki ilkeler, vahiy, kitap, peygamber vs. yollayan bir yaratıcının sorunu mudur?

Hayır.

Dünyadaki gıda reservleri israf edildiğinde bile herkese fazla fazla yetecek kadarken, Chotu Kumar'ı köpeğin beslemesi senin, benim, bizlerin sorunudur, ayıbıdır. Dünyada yeterince yiyecek var. Hepimize yetecek kadar. Hatta bir Müslüman “zekât” konusunu işin içine katar ve İslam’ın bu noktada insanlar paylaşmaya yanaştırdığına dem vurur.

Ahlaki kötülüklerin hiçbirisi yeterince imkân sunan, özgür irade veren bir tanrının suçu olamaz. Biz paylaşmadık. Bir vermedik. Biz açgözlülük ettik. Biz duyarsızdık. Petrol için, menfaat için de savaşan bizdik. Bugün Afrika’yı sömüren de biziz. O acı dolu fotoğraflara bakıp sömürgeci devletlere küfretmelisiniz, tanrıya değil.

Sadece Fransa’nın yaptıklarına şöyle bir bakın. Şöyle biraz araştırma yapın. Oradaki insanlara yıllarca neler yapmışlar, ellerinden neleri almışlar bir bakın. Afrika neden bu kadar yoksul? Doğal kaynaklarına, elmas, bor ve uranyumlarına el koyup, sonrada halkına eziyet eden, aç bırakan şu sömürgecilere bakın. İngilteresi, Amerikası, Rusyası, Almanyası, İtalyası vs vs.

sonrasında zaten Dünyada neden bu kadar kötülük var sorusunun cevabını belki bulabilirsiniz...

 Bana Destek olmak İçin Lütfen Youtube Kanalıma Abone Olmayı Unutmayın.. Youtube Kanalım  >>> Eyüp Ertaş

10 Kasım 2013 Pazar

İlluminati - Yeni Dünya Düzeni (New World Order)

  


  İlluminati örgütüne üye olabilmek için mason olmak zorunluğu yoktu, zira Weishaupt ve Von Knigge'nin oluşturdukları sistemde, 4., 5. ve 6. dereceler zaten simgesel Masonluğun ilk üç derecesini içermekteydi.

Von Knigge on dereceden oluşan bir sistem oluşturduklarını belirtmiştir ancak, son iki dereceye, küçük ve büyük gizemler derecelerine ulaşan hiçbir üye olmamamıştır.


Açıkça politika yapan ve kraliyet karşıtı olan İlluminati örgütü, Mavi Dereceleri tamamlayan masonlara, yüksek derecelere ulaşma olanağı tanımaktaydı. İlluminati örgütünün gizli Büyük Üstadı "Eski Üstün İskoç" unvanına sahipti.
William Bramley, The Gods od Eden


Alt derecelerdeki üyeler, örgütün nasıl yönetildiği ve dünyayı ne yolla özgürleştirecekleri konularında tamamen bilgisizdiler. Yükseldikçe, örgüte hizmet etmek için, mali ve siyasigüç kazanmak ve elde edilen bu gücü örgütün emrine vermek gereği ortaya çıkıyordu.

Üyelerin gayretli bir mason olmaları ve Masonluğun mali kaynaklarını da kontrol altına almaları isteniyordu. Ancak, onuncu dereceye ulaşan ve "rahip" unvanını kazanan üyelere bir takım kesin bilgiler verilmekteydi.

Bu bilgiler arasında, İlluminati örgütünün tüm dünyadaki kralları ve din adamlarını yok etmek istediği ve ancak böylelikle insanların zihinlerinden milliyet düşüncesinin silinebileceği aktarılıyordu. Bu amaçlara ulaşmanın yolu ise basın, eğitim ve hükümette yüksek mevkileri ele geçirmekti.

Üst dereceler, örgütü kuran ve geliştiren materyalist kişilerin asıl amaçlarının dinsel inançları yok etmek olduğunu açıkça ortaya çıkarmaktaydı. Üyelere, Tanrı ve dinsel inançların insanlarca uyduruldukları ve gerçekte değersiz oldukları öğretiliyordu.

Sonuçta örgüt içinde en üst dereceye (kral derecesi) ulaşan üye, kendini bir krala eşit buluyor, tüm insanların bu dereceye yükselebileceklerini ve bu nedenle de insanları yönetmek için krallara gerek duyulmasının bir safsata olduğu sonucuna varıyordu.
Arkon Daraul, Secret Societies

Bavyera'da başlarına gelenlerden sonra, İlluminati örgütü, değişik isimlerde etkinlik göstererek yer altına çekildi. "Fransız Devrim Klübü" bu durumun bir örneğidir. Bu örgüte radikallerin hızla katılması sonucunda daha geniş bir toplantı salonuna gerek duyuldu ve "Jacobin Birliği" salonu kiralandı. Artık, örgüt "Jacobin Klübü" olarak bilinecektir.

Gizli toplantılar düzenleyen Jacobin Klübü hızla gelişti ve sayıları 1300'e ulaşan üyeleri arasına Fransa'nın en iyi eğitim görmüş ve en etkin kişileri katıldı. Jacobin'lerin ülküsü, tüm kurumları ve krallığı ortadan kaldırarak, adına "Yeni Dünya Düzeni" ya da "Evrensel Cumhuriyet" dedikleri bir düzen kurmaktı."

Ünlü büyücü ve okült uzmanı Cagliostro, 1783 yılında İlluminati'lere katılmıştı. Yıllar sonra, kendi katılma törenini katolik rahiplere anlattığında, törenin Frankfurt yakınlarında bir yeraltı sığınağında yapıldığını söyledi.
William T. Still, New World Order

İçi evrak dolu demir bir sandık açıldı. Töreni yöneten kişi sandıktan el yazması bir kitap aldı ve ilk sayfasını okudu: "Bizler, Tampliyeler'in Büyük Üstadları..." sözlerini kanla yazılmış bir and izliyordu. Söz konusu bu kitap "İlluminizm"in aslında tüm monarşilere ve kiliseye karşı bir nifak olduğunu, ilk saldırının Fransa tahtına yöneleceğini ve Fransa'da krallığın çökertilmesinden sonra sıranın Roma'ya geleceğini belirtmekteydi."

Gerçekten de, 1789 yılı Mart ayında, Fransa Büyük Doğusu'na bağlı 266 locanın tümü İlluminati denetimi altına girmişti bile. Aslında masonların hepsi kendilerini gizlice yöneten bu örgütün farkında değildi; yalnızca pek az sayıda mason bu sırrı bilmekteydi...Ertesi ay ihtilâl başladı.
Nesta H. Webster, Secret Societies and Subversive Movements

Cagliostro bir Tampliye ajanıydı. Yazdığı bir mektupta, Londra'daki masonlara "ezelî mabed"in yeniden yapımına başlama zamanının geldiğini bildirmişti. Cagliostro, Masonluğa "Memphis ve Misraim" adı altında yeni bir rit getirmiş ve böylece İsis'e gizemli tapınma törenlerini canlandırmaya kalkışmıştı.

Cagliostro'nun armasında bulunan LPD harfleri "Lilia Pedibus Destrue" (Zambağın Ayakları Altındaki Tehdit) sözlerini ifade etmekteydi (bilindiği gibi zambak Fransa Krallığının simgesidir). Ayrıca, Cagliostro'ya ait 16. yüz yıldan kalma bir madalyonun üzerinde bir zambak demetini kesen bir kılıç kabartması ve bunun altında "Talem Dabit Ultio Messem" (Böyle bir Hasat Öç Alır) sözleri kazılıdır.
General Albert Pike, Morals and Dogma

1797-1798 Yılları arasında üç cilt halinde yayınlanan "Mémoires Pour Servir l'Histoire du Jacobinisme" (Jakoben Tarihine Hizmet için Anılar) adlı eserinde, bir cizvit olan Barruel, tüm kötülüklerin Mani ve Manicilik'ten türediğini yazar ve tarih boyunca süren gizli bir komplonun varolduğunu savunur.
Edward Burman, The Assassins - Holy Killers of Islam

Barruel ile birlikte "Le Tombeau de Jacques de Molay" (Jacques de Molay'ın Mezarı) adlı bir kitabın yazarı olan Cadet de Gassincourt'un düşünceleri sürekli bir komplo inancına saplanmıştır. Onlara göre Manicilik'ten kaynaklanan ve doğudaki Haşhaşîler ile batıdaki sapkın mazheplerden Tampliyeler'e aktarılan bu yıkıcı nifak, de Molay'ın 1314 yılındaki ölümünden sonra varlığını sürdürmeyi başarabilen dört Tampliye locası sayesinde 18. yüz yıla kadar ulaşabilmiştir.
Peter Partner, The Murdered Magic

O günden beri, en başta Cromwell ve Fransa Kralı IV. Henri'nin katili olmak üzere, Portekiz, Brezilya ve İsveç'teki tüm komplocular ve elbette Robespierre ve Danton dahil tüm caniler ve devrimciler aynı Tampliye locasının üyesidirler.
Edward Burman, The Assassins - Holy Killers of Islam


Eliphas Levi, Fransız Devrimi'nin Tampliyeler'in 14. yüz yılda çektikleri acıların intikamı olduğunu ileri sürmüştür.
David Conway, Ritual Magic

Rousseau'nun da desteği ile kurulan bir mason locası, o dönemde Fransa'daki devrim hareketinin merkezi oldu ve ne gariptir ki, bu locanın üstadı olan ve kraliyet kanı taşıyan Orleans Dükü, Jacques de Molay'ın mezarı üstüne, IV. Philip ve ardıllarından Tampliyeler'in öcünü almak için and içti.

Tampliyeler'in tahta ve tiara'ya (Papa'nın tacı) karşı giriştikleri entrikaları herkese açıklamaları olanaksızdı. Bunu yapmak, İsis'in peçesini kaldırmak ve üstadların gizlerini kalabalıklara yaymak anlamını taşıyacaktı. ...XVI. Louis giyotinde can verince işin yarısı tamamlanmış oldu. Artık Tapınak Ordusu tüm gücünü Papa'ya karşı yöneltebilecekti.
General Albert Pike, Morals and Dogma


ilkbahar ve yaz aylarında İlluminatilerin tahıl piyasasında gerçekleştirdikleri manipulasyonlar sonucunda yapay bir buğday darlığı yaratıldı. Bu durum o denli geniş bir açlığa yol açtı ki, tüm ülke kısa zamanda ayaklandı. Olayların başını çeken kişi, Fransa Büyük Doğusu'nun Büyük Üstadı Orleans Dükü idi.

İlluminatiler, halkın çektiği acıları bir araç olarak kullanarak yarattıkları huzursuz ortamın devrimci eylemlerine yararlı olacağını planlamışlardı. Gerçekten de, besin stoklarını bloke ederek ve Ulusal Meclis'te tüm reform girşimlerini engelleyerek, durumu iyice kötüleştirdiler ve halkı tam anlamıyla açlığa mahkum ettiler.

14 Temmuz günü Bastille yağmalandı. Özgür bırakılan tutuklu sayısı yalnızca yedi idi. Fransız tarihçiler bugün, eylemin asıl amacının Bastille'i yıkmak ve tutukluları kurtarmak olmadığını belirtiyorlar; asıl amaç Bastille'de saklanan barut ve silâhları ele geçirmekti.

Böylece silâhlanan Jakobenler, 22 Temmuz günündenbaşlayarak o güne dek eşi görülmemiş ve titizlikle planlanmış bir ihtilâl girişimini sahneye koydular. Bu dönem tarihte "Büyük Korku" diye adlandırılacaktır.

Öncelikle tüm ülkede eşzamanlı bir panik duygusu yaratıldı. Köyden köye, kentten kente giden atlılar, yurttaşlara "haydutların !" yaklaşmakta olduğunu ve kendilerini korumak istiyorlarsa silâha sarılmaları gerektiğini bildirdiler. Ayrıca, tüm bu olayların sorumlularının malikânelerde ve şatolarda gizlendikleri, bizzat Kralın buraları ateşe vermelerini buyurduğu yurttaşlara söylendi. Fransa Kralına bağlı olan halk bu emirlere uydu. Artık alevlerin denetlenmesi olanaksızdı, yağma ve yıkım sürerken, anarşi gittikçe yaygınlaşıyordu.
William T. Still, New World Order


1789 Yılında Krallığın yıkılması ile birlikte, 10 Ağustos gününden başlayarak üç renkli Fransız bayrağı devrimin kızıl bayrağı ile değiştirildi. "Yaşasın Kral Orleans" çığlıkları ile masonların "Özgürlük, Eşitlik, Kardeşlik" seslenişi sokakları kapladı.
Nesta H. Webster, Secret Societies and Subversive Movements


Paris sokakları teröre teslim olmuştu...1793 Kasım'ında tüm Fransa'da rahiplerin öldürülmeye başlanması, dine karşı bir kampanyanın yürürlüğe girdiğini ortaya koyuyordu. Tüm mezarlıklara, İlluminatilerin ünlü sloganı olan "Ölüm Sonsuz bir Uykudur" sözlerini içeren yazılar asılmaya başlandı.

Paris'teki kiliselerde "Akıl Bayramları" adı altında eğlentiler düzenleniyor, fahişeler tanrıça gibi tahta çıkarılıyorlardı. Bu törenlerin bir adı da "Exoterion"du ve Weishaupt'un kaleme aldığı "Aşk Tanrıçasının Kutsanması" adlı bir şiiri örnek alıyorlardı."
 


 Bana Destek olmak İçin Lütfen Youtube Kanalıma Abone Olmayı Unutmayın.. Youtube Kanalım  >>> Eyüp Ertaş